Brylantowa Łza cz.II

      Islingr wziął głęboki oddech, zapukał i wszedł do pracowni Rhunon. Do środka sączyło się leniwie światło poranka.
      Elfka rozpalała ogień w ognisku.
- Helle... co dzisiaj tak wcześnie? - zaczęła i odwróciła się - Aaa.. ty nie jesteś Helle. Mówiłam to już setki razy - nie będę przyjmowała gości, chyba, że sama zechcę.
- Rhunon Elda, proszę - przerwał jej chłopak - Bardzo potrzebuję twojej pomocy... Jestem Islingr - syn Eragona Cieniobójcy...
- Islingr? - Rhunon zdziwiła się - syn Eragona? I Aryi? Noszący imię po mieczu Vraela?
- Tak. Wszystko się zgadza - przytaknął chłopak.
- Po co tu przyszedłeś? - zapytała go, siadając na stołku i powracając do rozpalania ognia - Czyżbyś potrzebował broni, co? Tatuś ci powiedział i myślisz, że...
- Nie, nie... Nie chcę miecza. Mam już swój... - przerwał jej chłopak - Przychodzę ze sprawą o wiele ważniejszą .. przynajmniej, ważniejszą dla mnie.
Rhunon spojrzała na niego z ukosa.
- A więc, o co ci chodzi... Islingru.
- Zapewne słyszałaś o Louisie - nowej Smoczej Strażniczce.
- Tak, słyszałam. Ma przepiękne skrzydła o niespotykanym kolorze - białe, znaczy czyste, dziewicze. Poza tym, rzadko zdarza się, by człowiek - a zwłaszcza ludzka kobieta - piastowała to stanowisko. Cóż... widać smoki jej ufają - zauważyła stara elfka.
- Ma niebywałą rękę do zwierząt... a w szczególności do smoków -  wtrącił Islingr - Nieważne. Chodzi o to, że Louisa została porwana.
- Ach... wielka szkoda. No, nic... ale co mi do tego?
- Na jej okup żądają Brylantowej Łzy.
Rhunon zamilkła na chwilę.
- Po raz kolejny cie pytam: co mi do tego?!
- Louisa... ona jest moją narzeczoną - wypalił Islingr - I zrobię wszystko, by ją odzyskać. I mam plan. Tylko ty możesz mi pomóc.
- Ja, stara elfka? No cóż... myślę, że nie utraciłam jeszcze umiejętności walki ale...
- Nie chodzi mi o to, żebyś pomogła mi w walce.... Jak już mówiłem, żądają Elfiego Diademu Królewskiego. I chciałbym... chciałbym, żebyś mi pomogła go podrobić, ale tak, że jak zaniosę im falsyfikat, to żeby nie zauważyli nawet najmniejszej różnicy...
- Co?! Mam podrobić Królewska Koronę?! - wzburzyła się elfka, ale po chwili jej wyraz twarzy zmienił się - Lubię wyzwania - odparła mu - Tylko... mam jeden warunek...
- Tak?
- Musisz przynieść mi materiały podobne do tych w koronie, jednak - bezwartościowe.
- Nie ma sprawy Rhunon Elda. - uśmiechnął się Islingr. Ukłonił się przed elfką i wyszedł z jej mieszkania.
- Podrobić Brylantową Łzę... - Rhunon powiedziała sama do siebie - Lubię wyzwania! - powtórzyła i uśmiechnęła się, patrząc na płomienie w kominku.